Birçok araştırma, kanda D vitamini (25-hidroksivitamin D: 25HVD) düzeyiyle her hangi bir nedenden ölüm ve kalp ve damar hastalıklarına bağlı ölüm arasında ters ilişki olduğunu; yani kanda D vitamini düştükçe söz konusu ölümlerin artıp, kanda D vitamini yükseldikçe azaldığını gösterdi. Burada dikkati çeken şeylerden biri, kan D vitamini (25HVD) düzeyinin fazla düştüğü hallerde (özellikle <10 ve <20 ng/mL), bu ilişkinin daha güçlü olması, düzey arttıkça (35 ng/mL’nin üstü), bu ilişkinin kaybolduğunun belirlenmesidir.

Buna karşılık kanser ölümleri ile D vitamin düzeyi arasındaki ilişkiye ilişkin çalışmalar birbiriyle hayli tutarsızdır. Kanda D vitamin (25HVD) düzeyi ile hem aynı, hem de ters yönde sonuçlar rapor edilmiştir. Bir çalışmanın erkeklerde 40 ng/mL ve üstü değerlere sahip olanlarda, 15 ng/mL’nin altındakilere göre riskin %85 arttığını bulmasına dikkat çekmek isterim (Freedman DM, Looker AC, Abnet CC, Linet MS, Graubard BI. Serum 25-hydroxyvitamin D and cancer mortality in the NHANES III study (1988-2006). Cancer Res. 2010 Nov 1;70(21):8587-97. doi: 10.1158/0008-5472.CAN-10-1420. Epub 2010 Sep 16.). Benzer şekilde kanser ölümlerinin hem en düşük %10 ve hem de en yüksek %5’lik dilimlerde artmış olduğunu bulan bir araştırmayı da not etmek gerekir (Michaëlsson K, Baron JA, Snellman G, Gedeborg R, Byberg L, Sundström J, Berglund L, Arnlöv J, Hellman P, Blomhoff R, Wolk A, Garmo H, Holmberg L, Melhus H. Plasma vitamin D and mortality in older men: a community-based prospective cohort study. See comment in PubMed Commons belowAm J Clin Nutr. 2010 Oct;92(4):841-8. doi: 10.3945/ajcn.2010.29749. Epub 2010 Aug 18.).

• NHANES III’e –toplumu temsilen- katılan 13.331 kişide (Melamed ML, Michos ED, Post W, Astor B. 25-hydroxyvitamin D levels and the risk of mortality in the general population. Arch Intern Med. 2008 Aug 11;168(15):1629-37. doi: 10.1001/archinte.168.15.1629.), ortalama 8.7 yıllık takipte 777’si kalp ve damar hastalığından 1806 ölüm gerçekleşti. Kanda D vitamini (25HVD) düzeyi en yüksek dörtte birlik dilime göre, en düşük dörtte birlik dilimde (<17.8 ng/mL) herhangi bir sebepten ölümler, -demografik, kalp ve damar hastalığı risk faktörleri, mevsim uyarlamasından sonra- %26 daha fazlaydı. Kanser ve Kalp ve damar hastalığı ölümü de daha fazla olmakla birlikte istatistiksel anlamlı değildi.
• Yine NHANES III’e –toplumu temsilen- katılan 65 yaşından büyük1.493 kişide, 7.3 yıllık izlemde 1493 (%44) ölüm gerçekleşti (Ginde AA, Scragg R, Schwartz RS, Camargo CA Jr. Prospective study of serum 25-hydroxyvitamin D level, cardiovascular disease mortality, and all-cause mortality in older U.S. adults. J Am Geriatr Soc. 2009 Sep;57(9):1595-603. doi: 10.1111/j.1532-5415.2009.02359.x. Epub 2009 Jun 22.).
• Demografik, mevsim, kalp ve damar hastalığı risk faktörleri uyarlamasından sonra bazal 25HVD değerleriyle her hangi bir sebepten ölümler arasında ters ilişki saptandı. Her 4 ng/mL 25HVD artışı için ölüm riski %5 daha azdı. Her hangi bir sebepten ölüm, kanda D vitamini (25HVD) düzeyi 40 ng/mL ve üstündekilere kıyasla 10 ng/mL’ın altındakilerde %83, 10-20 ng/mL arasındakilerde %47 daha fazla bulundu.
• Kalp ve damar hastalığından ölüm kanda D vitamini (25HVD) düzeyi 40 ng/mL ve üstündekilere kıyasla 10 ng/mL’nin altındakilerde 2.36 kat; kalp ve damar hastalığı olmayan ölüm %42 daha fazlaydı. (Durumu kötü yaşlıların eve bağımlılığı daha fazla olabilir!).
• 2001-2004 NHANES verilerinden, ortalama 3.7 yıllık takipte, 2609 yüksek tansiyonluda, 68’i kalp ve damar hastalığından toplam 191 kişi öldü (Zhao G, Ford ES, Li C, Croft JB. Serum 25-hydroxyvitamin D levels and all-cause and cardiovascular disease mortality among US adults with hypertension: the NHANES linked mortality study. J Hypertens. 2012 Feb;30(2):284-9. doi: 10.1097/HJH.0b013e32834e1f0a.). Kanda D vitamini (25HVD) düzeyi en yüksek çeyrek dilime (?29 ng/mL) kıyasla, her hangi bir sebepten ölümler ve kalp ve damar hastalığına bağlı ölümler için –uyarlamalar sonrası-
• 25HVD’si 17 ng/mL’nin altındaki ilk çeyrek dilimde %93 ve %221,
• 25HVD’si 17-23 ng/mL olan ikinci çeyrek dilimde %32 ve %142,
• 25HVD’si 23-29 ng/mL olan üçüncü çeyrek dilimde %36 ve %133 daha fazla bulundu.
• Hipertansiyon ve antihipertansif tedavisonucu etkilemedi. 
• NHANES 2001-4 verilerinden, ortalama yaşı 46.6 olan 10.170 erişkinin değerlendirilmesinde, ortalama 3.8 yılda, 184’ü kalp ve damar hastalıklarından toplam 509 ölüm gerçekleşti. 21 ng/ml ve altında 25HVD düzeyine sahiplere göre üsttekilerde, uyarlama öncesi ve sonrası, her hangi bir sebepten ölümler %41-46, kalp ve damar hastalığından ölüm %44-50 daha az saptandı. (Amer M, Qayyum R. Relationship between 25-hydroxyvitamin D and all-cause and cardiovascular disease mortality. Am J Med. 2013 Jun;126(6):509-14. doi: 10.1016/j.amjmed.2012.11.021. Epub 2013 Apr 17.).
• Finlandiya’da 53-73 yaşlarında 552 erkek, 584 kadının ortalama 9.1 yıllık izleminde, 35’i kalp ve damar hastalığı nedeniyle 87 kişi öldü. 25HVD için en yüksek üçte birlik dilime göre diğer ilik dilimde her hangi bir sebepten ölüm ihtimali %68 ve %106 daha yüksek saptandı. (Virtanen JK, Nurmi T, Voutilainen S, Mursu J, Tuomainen TP. Association of serum 25-hydroxyvitamin D with the risk of death in a general older population in Finland. Eur J Nutr. 2011 Aug;50(5):305-12. doi: 10.1007/s00394-010-0138-3. Epub 2010 Oct 26.).
• 2012’de yapılan bir meta-analizde, 14 ileriye dönük (prospektif) incelemenin 62.548 kişiyi kapsayan 5.562 ölümünün değerlendirilmesinde, kanda D vitamini (25HVD) düzeyi için, en düşüğe göre en yüksek çeyrek dilimde –her hangi bir sebepten- ölüm %29 daha az saptandı. D vitamin düzeyinde 5-10-20 ng/mL’lik artışlarda ölüm %14-23-31 daha azdı. Ama 35 ng/mL’nin üstündekilerde ölümde daha fazla azalma söz konusu değildi (Zittermann A, Iodice S, Pilz S, Grant WB, Bagnardi V, Gandini S. Vitamin D deficiency and mortality risk in the general population: a meta-analysis of prospective cohort studies. Am J Clin Nutr. 2012 Jan;95(1):91-100. doi: 10.3945/ajcn.111.014779. Epub 2011 Dec 14.).
• 1101 Çinlinin 24 yıllık takibinde, 279’u beyindeki damarsal olaylar (SVO), 217’si kanser, 200’ü kalp ve damar hastalığı olmak üzere 793’ü öldü. Ölümlerle önceden bakılan 25HVD düzeyleri arasında ilişki saptanmadı (Lin SW, Chen W, Fan JH, Dawsey SM, Taylor PR, Qiao YL, Abnet CC. Prospective study of serum 25-hydroxyvitamin D concentration and mortality in a Chinese population. Am J Epidemiol. 2012 Dec 1;176(11):1043-50. doi: 10.1093/aje/kws285. Epub 2012 Nov 8.).
• 2011’de yapılan bir meta-analizde, 51 incelemenin değerlendirilmesinde, D vitamini düzeyi ile ölüm ve kalp krizi (MI) riski arasında istatistiksel anlamlı ilişki saptanmadığı belirtildi (Elamin MB, Abu Elnour NO, Elamin KB, Fatourechi MM, Alkatib AA, Almandoz JP, Liu H, Lane MA, Mullan RJ, Hazem A, Erwin PJ, Hensrud DD, Murad MH, Montori VM. Vitamin D and cardiovascular outcomes: a systematic review and meta-analysis. J Clin Endocrinol Metab. 2011 Jul;96(7):1931-42. doi: 10.1210/jc.2011-0398. Epub 2011 Jun 15.).
• 2014’ta yapılan bir sistematik gözden geçirme ve meta-analizde (Chowdhury R, Kunutsor S, Vitezova A, Oliver-Williams C, Chowdhury S, Kiefte-de-Jong JC, Khan H, Baena CP, Prabhakaran D, Hoshen MB, Feldman BS, Pan A, Johnson L, Crowe F, Hu FB, Franco OH. Vitamin D and risk of cause specific death: systematic review and meta-analysis of observational cohort and randomised intervention studies. BMJ. 2014 Apr 1;348:g1903. doi: 10.1136/bmj.g1903.), 73 farklı grup çalışmasının 849.412 ve 22 rastgele örnekleme çalışmasının 30.716 katılımcısında, 25HVD’si en düşük üçte birlik dilimde, en yüksek üçte birlik dilime göre;
• kalp ve damar hastalığı ölümü %35,
• kanser ölümü %14,
• damarsal nedenlere bağlı ve kanser olmayan ölüm %30,
• her hangi bir sebepten ölüm %35 daha fazla bulundu.
• D vitamin desteği her hangi bir sebepten ölümleri D3 vitamini ile %11, D2 vitamini ile %4 azalttı.
• NHANES 1988-2006 verileri, 16.819 katılımcıda, D vitamin düzeyi (25HVD) ile 884 kanser ölümü arasında ilişkinin değerlendirmesinde, genel itibariyle ilişki olmamakla birlikte; erkeklerde 40 ng/mL ve üstü değerlere sahip olanlarda, 15 ng/mL’nin altındakilere göre riskin %85 arttığını buldu. Kadınlarda ise ilişki bulmadı.  (Freedman DM, Looker AC, Abnet CC, Linet MS, Graubard BI. Serum 25-hydroxyvitamin D and cancer mortality in the NHANES III study (1988-2006). Cancer Res. 2010 Nov 1;70(21):8587-97. doi: 10.1158/0008-5472.CAN-10-1420. Epub 2010 Sep 16.).
• Araştırma başında ortalama yaşı 71 olan 1194 erkeğin 12.7 yıllık takibi sırasında 584 kişi öldü. En başta 25HVD düzeyi %10-90 dilimindekilere göre, kanser ölümleri hem en düşük %10 ve hem de en yüksek %5’lik dilimlerde artmıştı (Michaëlsson K, Baron JA, Snellman G, Gedeborg R, Byberg L, Sundström J, Berglund L, Arnlöv J, Hellman P, Blomhoff R, Wolk A, Garmo H, Holmberg L, Melhus H. Plasma vitamin D and mortality in older men: a community-based prospective cohort study. See comment in PubMed Commons belowAm J Clin Nutr. 2010 Oct;92(4):841-8. doi: 10.3945/ajcn.2010.29749. Epub 2010 Aug 18.).
• 2014 yılında yapılan bir sistematik gözden geçirme ve meta-analizde değerlendirilen 25 incelemenin 17.332 katılımcısında (Li M, Chen P, Li J, Chu R, Xie D, Wang H. Review: the impacts of circulating 25-hydroxyvitamin D levels on cancer patient outcomes: a systematic review and meta-analysis. J Clin Endocrinol Metab. 2014 Jul;99(7):2327-36. doi: 10.1210/jc.2013-4320. Epub 2014 Apr 29.),
• tanı sırasındaki 25HVD düzeyiyle, kanser ölümü sonuçları ilişkili bulundu: En yüksek ve en düşük çeyrek dilimlerin karşılaştırılması, daha yüksek değerlere sahip olmanın kalın bağırsak (kolorektal) kanserinden ölüm riskini %45, meme kanserinden ölüm riskini %37, lenfomadan ölüm riskinin %52 azalttığını gösterdi.
• D vitamini (25HVD) düzeyindeki her 4 ng/ml’lik artışın, kanser hastalarının genel sağ kalımını %4 kadar artırdığı belirlendi.
• 65 yaş üstü 1490 erkekte, 7.3 yıllık takip sırasında, 97’si kanserden, 110’u kalp ve damar hastalığından 106’sı diğer sebeplerden toplam 330’u öldü. En başta bakılan 25HVD düzeyleri ile ölümler arasında anlamlı ilişki saptanmadı. Yalnız –beklenmedik şekilde- 25HVD’si düşüklerde kanserden ölüm %20 kadar daha azdı (Cawthon PM, Parimi N, Barrett-Connor E, Laughlin GA, Ensrud KE, Hoffman AR, Shikany JM, Cauley JA, Lane NE, Bauer DC, Orwoll ES, Cummings SR; Osteoporotic Fractures in Men (MrOS) Research Group. Serum 25-hydroxyvitamin D, parathyroid hormone, and mortality in older men. J Clin Endocrinol Metab. 2010 Oct;95(10):4625-34. doi: 10.1210/jc.2010-0638. Epub 2010 Jul 14.).
• 2014’te yapılan bir meta-analizde, 50-79 yaşlarında 26.018 kişiden 2624’i kalp ve damar hastalığı, 2227’si kanserden olmak üzere toplam 6695 kişi öldü (Schöttker B, Jorde R, Peasey A, Thorand B, Jansen EH, Groot Ld, et al; Consortium on Health and Ageing: Network of Cohorts in Europe and the United States. Vitamin D and mortality: meta-analysis of individual participant data from a large consortium of cohort studies from Europe and the United States. See comment in PubMed Commons belowBMJ. 2014 Jun 17;348:g3656. doi: 10.1136/bmj.g3656.).
• Kanda D vitamini (25HVD) düzeyi en düşük beşte birlik dilimde, en yüksek beşte birlik dilime göre her hangi bir sebepten ölümler %57 daha fazlaydı.
• Kalp ve damar hastalığına bağlı ölüm, kalp ve damar hastalığı öyküsü olmayanlarda %41, kalp ve damar hastalığı öyküsü olanlarda %65 daha çoktu.
• Kanser ölümü, kanser öyküsü olmayanlarda anlamlı farklı değilken, kanser öykülü kişiler arasında risk %70 daha fazlaydı.
• Monica 10’un 2.656, Inter99’un 6.794, Health2006’nın 3.471 hastasında, 10.3 yıllık takipte (Skaaby T. The relationship of vitamin D status to risk of cardiovascular disease and mortality. Dan Med J. 2015 Feb;61(2). pii: B5008.),
• en baştaki kanda D vitamin düzeyindeki her 10 nmol/L (4 ng/mL) yükseklikle herhangi bir nedenden ölüm riskinde %5,
• metabolik sendromda %5, hiperkolesterolemide %6, trigliseritte %0.52, VLDL’de %0.66 anlamlı azalma saptandı.
• D vitamin düzeyi ile antropometrik ölçümler, kan basıncı, koroner kalp hastalığı veya inme arasında ilişki bulunmadı.
• 823 ölümün değerlendirmesinde D vitamin düzeyinin en yüksek çeyreğinde, en düşüğe göre; solunum, sindirim, endokrin-nutrisyonel-metabolik ölümleri sırasıyla %74, %72, %79 daha düşük saptandı.
• Üç farklı çalışma grubundan 95.766 Danimarkalı, -deride sentezi kontrol eden DHCR7 ve karaciğerdeki dönüşümü kontrol eden CYP2R1 genetik varyantlarının 25HVD düzeyine etkisi için- ortalama 19.1, 5.8 ve 7.9 yıl izlendi; 35.334’ünde ölçüm yapıldı. 2013’e gelindiğinde 10.349’u öldü (Afzal S, Brøndum-Jacobsen P1, Bojesen SE2, Nordestgaard BG3.  Genetically low vitamin D concentrations and increased mortality: mendelian randomisation analysis in three large cohorts.  BMJ. 2014 Nov 18;349:g6330. doi: 10.1136/bmj.g6330.).
• 20 nmol/L’nin altında, herhangi bir nedene bağlı ölümler %19, kalp ve damar hastalığı ölümleri %18, kanser ölümleri %12, diğer ölümler %27 daha fazla saptandı.
• Kalıtsal olarak 20 nmol/l’nin altındakilerde herhangi bir nedene bağlı ölümler %30, kanser ölümleri %10, diğer ölümler %44 daha fazla iken kalp ve damar hastalığı ölümleri %23 daha az (ama anlamsız) idi.

***

Tek başına veya kalsiyumla birlikte D vitamini desteğiyle yapılan çalışmalar birbiriyle tutarlı değildir. Çoğu çalışma her hangi bir nedene, kalp ve damar hastalıklarına yada kansere bağlı ölümlerde azalma sağladığı yönünde olmakla birlikte, anlamlı fayda sağlamadığını gösteren çalışmaların sayısı da fazladır.

• 42 çalışmanın 85.466 katılımcısını kapsayan sistematik gözden geçirmesinde -26 çalışmada kalsiyumla birlikte), D vitamini desteği 3 yılı aşan takipte her hangi bir sebepten ölüm riskini %6 azalttı ama daha kısa süre takipte anlamlı fark saptanmadı. Kadınlarda, 80 yaşın altındakilerde, günde 800 İÜ veya daha az D vitamini alanlarda, D vitamin düzeyi 20 ng/mL’nin altındakilerde ve vitamin olarak D3 alanlarda yarar daha fazlaydı. Kalsiyum+D vitamini de tek başına D vitamini de ölüm riskini azaltıyordu (Zheng Y, Zhu J, Zhou M, Cui L, Yao W, Liu Y. Meta-analysis of long-term vitamin D supplementation on overall mortality. PLoS One. 2013 Dec 3;8(12):e82109. doi: 10.1371/journal.pone.0082109. eCollection 2013.).
• 24 rastgele örneklemeli çalışmanın 88.097 kişinin, kalsiyum ile veya kalsiyumsuz D2 vitamini veya kalsitriol almasının değerlendirmesinde (Rejnmark L, Avenell A, Masud T, Anderson F, Meyer HE, Sanders KM, Salovaara K, Cooper C, Smith HE, Jacobs ET, Torgerson D, Jackson RD, Manson JE, Brixen K, Mosekilde L, Robbins JA, Francis RM, Abrahamsen B. Vitamin D with calcium reduces mortality: patient level pooled analysis of 70,528 patients from eight major vitamin D trials. J Clin Endocrinol Metab. 2012 Aug;97(8):2670-81. doi: 10.1210/jc.2011-3328. Epub 2012 May 17.);
• 8 rastgele örneklemeli çalışmanın ortalama yaşı 70 olan 70.528 katılımcısında, kalsiyum ile veya tek başına D vitamininin, genel ölüm riskini %7 azalttığı;
• 5 rastgele örneklemeli çalışmanın 57.688 katılımcısında D vitamini+kalsiyumun genel ölüm riskini %9 azalttığı;
• 4 rastgele örneklemeli çalışmanın 18.132 katılımcısında tek başına D vitamininin genel ölüm riskini %2 azalttığı ama bu azalmanın anlamsız olduğu görüldü.
• 56 rastgele örneklemeli çalışmanın –çoğu 70 yaş üstü kadın-, -26 çalışmada D vitamini 20 ng/mL’nin altında- 95.286 katılımcısında, ortalama 4.4 yıllık takibi (Bjelakovic G, Gluud LL, Nikolova D, Whitfield K, Wetterslev J, Simonetti RG, Bjelakovic M, Gluud C. Vitamin D supplementation for prevention of mortality in adults. Cochrane Database Syst Rev. 2014 Jan 10;1:CD007470. doi: 10.1002/14651858.CD007470.pub3.),
• –herhangi bir- D vitamini desteğiyle, her hangi bir sebepten ölümlerde az (%3 kadar) ama anlamlı azalma saptandı.
• Yalnız D3 (kalsiyum ile veya yalnız) her hangi bir sebepten ölümleri %6, kanser ölümlerini %12 kadar azaltıyordu.
• D2 vitamini, 1-alfa-hidroksivitamin D ve kalsitriol ise ölümleri anlamlı değiştirmedi.
• D3 vitamini+kalsiyum, böbrek taşı riskini %17 kadar artırdı.
• 1-alfa- hidroksivitamin D ve kalsitriol hiperkalsemiyi 3.18 kat artırdı.
• 18 rastgele örneklemeli çalışmanın 57.311 kişisinde, 5.7 yıllık takipte, çoğu 400-833 ama tümü 300-2.000 İÜ ortalama 528 İÜ günlük D vitamini dozlarıyla, plaseboya göre her hangi bir sebepten ölümlerde %7 azalma saptandı ama kalsiyum+D vitamini ile azalma anlamlı değildi (Autier P, Gandini S. Vitamin D supplementation and total mortality: a meta-analysis of randomized controlled trials. Arch Intern Med. 2007 Sep 10;167(16):1730-7.).
• 2011 yılında kanser ve kırık riskiyle D vitamini arasındaki ilişkiyi aydınlatmaya yönelik 19 rastgele örneklemeli çalışma ve 28 gözlemsel çalışmanın değerlendirildiği bir meta-analizde, (Chung M, Lee J, Terasawa T, Lau J, Trikalinos TA. Vitamin D with or without calcium supplementation for prevention of cancer and fractures: an updated meta-analysis for the U.S. Preventive Services Task Force. Ann Intern Med. 2011 Dec 20;155(12):827-38. doi: 10.7326/0003-4819-155-12-201112200-00005.).
• İki rastgele örnekleme çalışmasının 3.577 katılımcısında D vitamini ikamesi yapılanlarla plasebo verilenler arasında, kanser oluşum sıklığı ve kanser nedeniyle ölüm riski yönünden anlamlı fark saptanmadı.
• Bir rastgele örnekleme çalışmasında, menopoza girmiş 734 kadında D vitamini+kalsiyum verilmesinin, kanser oluşum sıklığını %60 ve kanser nedeniyle ölüm riskini %77 kadar anlamlı şekilde azalttığını gösterdi.
• 3 ileriye dönük (prospektif) çalışma grubunda incelenen 19.503 hastada, erkeklerde yüksek 25HVD düzeyi ile kanser nedeniyle toplam ölüm riskinde artış ilişkili bulundu.
• Cochrane tarafından yapılan yeni bir değerlendirme (Bjelakovic G, Gluud LL, Nikolova D, Whitfield K, Krstic G, Wetterslev J, Gluud C. Vitamin D supplementation for prevention of cancer in adults. Cochrane Database Syst Rev. 2014 Jun 23;6:CD007469. doi: 10.1002/14651858.CD007469.pub2.), 18 rastgele örneklemeli kontrollü çalışmanın–çoğu orta yaşın üstünde kadın- 50.263 katılımcısında, ortalama 6 yıllık D vitamini alımının,
• kanser oluş sıklığında kontrol grubundan anlamlı fark göstermediğini (%7.6’ya karşılık %7.7); 
• her hangi bir sebepten ölümlerde kontrole göre anlamlı azalma sağladığını (%7.5’e karşılık %8),
• kanser ölümlerinde kontrole göre anlamlı azalma sağladığını (%2.5’e karşılık %2.8) belirledi.
• Ancak, çalışmaların kalitelisi ve örneklemedeki sorunlar nedeniyle, D vitaminin kanseri arttırdığı veya azalttığıyla ilgili güçlü kanıt bulunamadığı değerlendirmesi yapıldı.
• Bu çalışma –asıl sorumlunun hangisi olduğu ayırt edilememekle birlikte-kalsiyum ve D vitamini kombinasyonunun böbrek taşı (nefrolityaz) riskini %17 kadar artırdığını gösterdi.
• 50-79 yaşlarında, menopoza girmiş 36.282 kadının; günde iki kez 200 İÜ D vitamini+500 mg kalsiyum alan 18.176’sıyla, plasebo alanların ortalama 7 yıllık takibinde, takviye alanların –kalça kemik yoğunluğu (KMD’si) artmakla birlikte- yayılımcı (invaziv) kalın bağırsak ve rektum (kolorektal) kanser sıklığı ve ölüm oranında anlamlı değişiklik olmadığı görüldü. (Wactawski-Wende J, Kotchen JM, Anderson GL, Assaf AR, Brunner RL, O'Sullivan MJ, et al; Women's Health Initiative Investigators. Calcium plus vitamin D supplementation and the risk of colorectal cancer. N Engl J Med. 2006 Feb 16;354(7):684-96.).
• Kemik kırıklı %85’i kadın, 70 yaş üstü 5.292 kişi, günde 1.000 mg kalsiyum+800 İÜ D vitamini ve plasebo şeklinde rastgele ayrılıp ortalama 45 ay takip edildiğinde, her hangi bir sebepten, damarsal sorunlara bağlı (vasküler) yada kanser nedeniyle ölüm yönünden fark saptanmadı (Avenell A, MacLennan GS, Jenkinson DJ, McPherson GC, McDonald AM, Pant PR, Grant AM, Campbell MK, Anderson FH, Cooper C, Francis RM, Gillespie WJ, Robinson CM, Torgerson DJ, Wallace WA; RECORD Trial Group. Long-term follow-up for mortality and cancer in a randomized placebo-controlled trial of vitamin D(3) and/or calcium (RECORD trial). J Clin Endocrinol Metab. 2012 Feb;97(2):614-22. doi: 10.1210/jc.2011-1309. Epub 2011 Nov 23.).