Yediğimiz yiyecek çeşidi, vücutta daha az yada daha fazla asit oluşumuna katkıda bulunabilir. Aslında bunu saptamak çok kolay değildir. Çünkü, bir besinin vücuda girmeden önceki asitlik derecesi, vücuda girdikten sonra değişebilir. Söz gelimi limon, vücut dışında asit yapıda olduğu halde, yendikten sonra geçirdiği değişimlerle alkali hale geçer; bu yüzden de limon alkali bir besin kabul edilir.

Daha önce de belirttiğimiz gibi, vücut pH sapmalarını çok sıkı bir biçimde ve farklı mekanizmalarla koruduğundan, yiyecekler olsa olsa, anlık küçük sapmalar yaratabilir. Bir önceki bölümde saniyeler, dakikalar ve saatler içinde devreye giren üç önemli asit sapması düzelticiyi konuşmuştuk. Bu yüzden genelde yiyeceklerin asitliğe etkilerinin kana; dolayısıyla da kanın beslediği vücuda anlamlı ölçüde yansımadığını, kana bakarak bu konuda fikir edinemeyeceğimizi söyleyebiliriz.

Vücutta oluşan asit miktarını, dolaylı da olsa en kolay ölçme yolu, vücudun en güçlü asit dengeleme mekanizması böbrekler olduğundan, çıkardığımız idrarın asitlik derecesine yani idrar pH’sına bakmaktır. Normalde idrar pH’sı 4.6-8.0 arasındadır. İdrar ne kadar asidikse, vücutta oluşan asidin o kadar fazla olduğunu öngörebiliriz.

Bir başka yöntem, yediğimiz yiyeceklerdeki mineral miktarına göre hesaplama yapılmasıdır. Buna göre, laboratuvarda yiyeceklerin kalsiyum, magnezyum, sodyum ve potasyum miktarı alkali; sülfat, klor ve fosfat miktarı asit kapsamında, belli katsayılarla çarpılıp,  “potansiyel böbrek asit yükleri (PRALs)” hesaplanır (Remer T, 2000).

“Potansiyel böbrek asit yükleri” ‘ne göre, yiyeceklerin asit yada alkali oluşturucu özellikleri şu şekildedir:

• Asit yükü en fazla olan besinler, en fazla olandan en düşüğe doğru kabaca sırayla; şarküteri ürünleri (jambon, salam, sosis…), yumurta sarısı, peynirler, kırmızı et, kanatlı etleri, balık, kabuklu deniz ürünleri, tahıllar (yulaf, beyaz un, makarna, ekmek, pilav…), yoğurt, süt ve süt ürünleri şeklindedir.

• Buna karşılık asit yükü en az (alkali özelliktekiler); aralarında farklılıklar olmakla birlikte genel olarak domates, patates, meyveler, meyve suları, baklagiller, mantar, sebzeler şeklinde sayılabilir.

• Gruplarından farklı olarak; meyvelerden konserve halindekiler, yaban mersini, kızılcık, erik, kuşüzümü; sebzelerden kuşkonmaz, kuru fasulye ve mercimek asit oluşturucu; süt ürünlerinden ayran, yeni sağılmış süt, peyniraltı suyu ve yoğurt alkali oluşturucu özelliğe sahipler.

• Yağların ve şekerin iki grubun ortasında, nötre yakın olduğunu söyleyebiliriz.

• Sert kabuklu kuruyemişler farklı yayınlarda farklı gruplanmış. Ancak fındık genelde alkali oluşturucular, kaju ve yer fıstığı asit oluşturucular arasında gösterilmiş. Baklagillerden bazısını alkali oluşturucular arasında gösteren yayınlar da mevcut. Aynı çelişki alkollü içecekler, kahve gibi içecekler ve sirke konusunda da var. Yeşil çay alkali oluşturucular arasında sayılmış.